เงียบๆ คนเดียว ZzzZz

ไม่รู้คนอื่นเคยเป็นเหมือนกันมั้ย ??
อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากรับรู้อะไร ขอแค่มีเพื่อนดีๆ สักคนก็พอ ไม่อยากวุ่นวาย ไม่อยากได้ยินคนอื่นมานินทาคนอื่นให้ฟัง ไม่อยากได้ยินว่าคนนู้นคนนี้จะนินทาเราว่าอย่างไร.....

อยากอยู่ในมุมของเรา มุมที่จะทำอะไรก็ได้ ไม่้ต้องแคร์คนอื่น และไม่ทำให้ใครเดือดร้อน

บางทีการได้รู้จักคนเยอะ เื่รื่องก็ยิ่งเยอะขึ้นไปด้วย เบื่อมั้ยเวลาที่คนอื่นมาพูดเรื่องไร้สาระ (หรือมีสาระของเขา) ให้เราฟัง ขอความเห็น (หรือขอความเห็นอกเห็นใจ) ซึ่งบางครั้งเรื่องมันจะไม่เกิด ถ้าคนเก็บ "ความลับ"  หรือเจ้าของ "ความลับ" ไม่พูดมาก หรือเอาความลับของตัวเองไปเล่าให้คนอื่นฟัง (เพราะความลับมันควรจะเป็นความลับอยู่กะตัวเราตลอดไป) ถ้าเมื่อใดที่เราเอา "ความลับ" นี้ไปพูดให้คนอื่นฟัง มันจะเป็นความลับได้อย่างไร?? จริงมั้ยคะ?

และประเด็นคือ เมื่อเรารู้ความลับของเขาแล้ว เราต้องเก็บ "ความลับ" นี้ไว้กะตัวเราด้วย ห้ามแพร่งพราย (แล้วมันจะอึดอัดมั้ยหละ) ทางที่ดีอย่ารู้ "ความลับ" ของคนอื่นเลยจะดีกว่า เพราะไม่รู้ว่าเราจะเก็บ "ความลับ" นี้ได้นานแค่ไหน คุณว่ามั้ยละ?

แต่ทางที่ดีที่สุดกรุณาอย่าเอา " ความลับ " ของคุณมาเล่าให้ฟังจะดีที่สุดนะ

วินาทีนี้เหรอ..... อยากอยู่เงียบๆ คนเดียว บางคนอาจจะมองว่าเราแปลกไป เปลี่ยนไป ก็แล้วแต่จะคิดกันไป เพราะห้ามความคิดใครไม่ได้อยู่แล้ว อยากหายไปจากสังคม อยากเปลี่ยนชีวิตตัวเอง อยากทำอะไรให้มันเกิดประโยชน์กับตัวเอง กับครอบครัว ไม่อยากทำเรื่องไร้สาระอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้อยากเรียนๆๆ อันดับแรกอยากเรียนภาษาให้เก่งก่อน สิ่งที่ตามมาหลังจากนั้น หรือความไฝ่ฝันอันดับ 2 อยากเรียนต่อโท เพื่อต่อยอดชีวิตตัวเอง หรือถ้าคิดในอีกมุมนึง คืออยาก up ตัวเองให้พ้นจากสังคมแบบนั้น สังคมที่มีแต่คนที่เราไม่เคยคุ้นเคย สังคมที่การศึกษา หน้าที่การงาน แตกต่างจากเราไป......

จริงๆ แล้วตอนอยู่เมืองไทย ก็ไม่เคยคิดจะคบ หรือมีเพื่อนแบบผู้หญิงขายบริการ หรือผู้หญิงทำงานบาร์อยู่แล้ว มันห่างไกลจากตัวเราเหลือเกิน ลองคิดดูเราทำงานออฟฟิต แล้วเราจะไปบรรจบพบเจอกับผู้หญิงแบบนั้นได้อย่างไร แต่พอมาอยู่ฝรั่งเศส ชีวิต สังคมก็เปลี่ยนไป แรกเริ่มที่ได้มาอยู่ที่นี่คิดอย่่างเดียว คืออยากมีเพื่อน (เพื่อนคนไทย) ขอให้เป็นคนไทยเหอะ ยังงัยเราก็คบ และแล้วก็ได้มาสัมผัสกับสิ่งที่เราคิดว่าเราไม่มีทางได้เจอ ณ.ตอนนั้นเราไม่เคยรังเกียจ เราเห็นอกเห็นใจเขานะ ชีวิตคนเราเลือกไม่ได้ ในเมื่อทำงานโรงงาน บวกกับความรู้อันน้อยนิด จะไปหางานได้เงินเดือนดีๆ ได้อย่างไร ไหนจะลูก ไหนจะสามี (บางทีต้องหาเลี้ยงสามีด้วยอีกต่างหาก) ก็เข้าใจ ทำงานอย่างว่าเผลอๆ เงินเดือนจะเยอะกว่าเราซึ่งทำงานออฟฟิตอีกต่างหาก.......

และแล้วสิ่งที่เราคิดบวก มันก็ทำร้ายตัวเราเอง........

ตอนนี้ขออยู่กับตัวเอง กับครอบครัว และเพื่อนดีๆ แค่ไม่กี่คนดีกว่านะ.....